Το Αγρίνιο
Ο Δήμος Αγρινίου είναι δήμος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, που συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων της Αιτωλίας: Αγγελοκάστρου, Αγρινίου, Αρακύνθου, Θεστιέων, Μακρυνείας, Νεάπολης, Παναιτωλικού, Παραβόλας, Παρακαμπυλίων και Στράτου.
Η έκτασή του ανέρχεται σε 1246,65 τ.χλμ. και ο πληθυσμός σε 96.321 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Το Αγρίνιο είναι η μεγαλύτερη πόλη του νομού Αιτωλοακαρνανίας και αριθμεί πληθυσμό 62.639 (απογραφή 2011) κατοίκων.
Το Αγρίνιο γνώρισε μεγάλη αύξηση του πληθυσμού στις τελευταίες δεκαετίες από την προσέλκυση Ηπειρωτών, Ευρυτάνων, Τριχωνίων και Ακαρνάνων, αλλά και παλαιότερα, όταν κατά τη δεκαετία του 1920, δέχτηκε πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι επηρέασαν καθοριστικά τη ζωή της πόλης.
Αυτή η μετακίνηση των τοπικών πληθυσμών προς την πόλη κατέστησε το Αγρίνιο εμπορικό και οικονομικό κέντρο της περιοχής.
Με κυρίαρχα παραγωγικά στοιχεία τον καπνό και την ελιά δημιουργήθηκε το κοινωνικό πλέγμα, που ανέπτυξε ουσιαστικά την σύγχρονη πόλη, που ακόμη και σήμερα διανύει την πορεία της εξελικτικής της διαδικασίας.
Ο πολιούχος του Αγρινίου είναι ο Άγιος Χριστόφορος. Στην πόλη υπάρχουν δυο ιεροί ναοί αφιερωμένοι στο όνομά του. Ο παλαιός Ναός του Αγίου κτίστηκε το 1847 και βρίσκεται στο άλσος, βόρεια της πόλης, ενώ ο νέος Ναός θεμελιώθηκε το 1920 και εγκαινιάστηκε το 1937. Η μνήμη του Αγίου τιμάται στις 9 Μαΐου, ημέρα η οποία έχει οριστεί αργία για το Αγρίνιο και κατά την οποία τελούνται διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις. Το κλίμα της πόλης του Αγρινίου ποικίλει. Τα καλοκαίρια είναι πολύ θερμά με θερμοκρασίες που συχνά ξεπερνούν τους 40° C. Υγρασία με ήπιους χειμώνες χαρακτηρίζει τις περιοχές με χαμηλό υψόμετρο. Σε μεγαλύτερα υψόμετρα, τα καλοκαίρια είναι δροσερά καθώς τα χιόνια και ο κρύος καιρός χαρακτηρίζουν τους χειμερινούς μήνες.
